بررسی رابطه‌ خودکارآمدی و حمایت اجتماعی ادراک شده با آمادگی به اعتیاد در سربازان خدمت وظیفه

زمینه و هدف: برخورداری سربازان از خودکارآمدی بالا و حمایت اجتماعی ادراک شده، باعث ایمنی آنها در برابر اعتیاد می‌شود و انطباق بیشتری را در محیط‌های نظامی به دنبال خواهد داشت. بنابراین پژوهش حاضر باهدف، بررسی رابطه خود کارآمدی و حمایت اجتماعی ادراک شده با آمادگی به اعتیاد در سربازان خدمت وظیفه شهر اردبیل، بود. روش‌ها: روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بود و جامعه آماری پژوهش را کلیه‌ سربازان خدمت وظیفه شهر اردبیل در سال 1394 تشکیل می‌دادند، که از میان آنها با استفاده از روش نمونه‌گیری تصادفی و طبقه‌ای 168 سرباز به‌عنوان نمونه انتخاب شدند که درنهایت پرسشنامه 150 سرباز قابل‌تحلیل بود. از پرسشنامه خودکارآمدی، حمایت اجتماعی ادراک شده و پرسشنامه‌ آمادگی اعتیاد برای جمع‌آوری داده‌ها استفاده شد. برای تجزیه‌وتحلیل داده‏ها از آزمون‏های ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون استفاده شد. یافته‌ها: نتایج نشان داد که بین خودکارآمدی و حمایت اجتماعی ادراک شده با گرایش به اعتیاد، رابطه منفی معناداری وجود دارد (p<0.01). همچنین، نتایج تحلیل رگرسیون آشکار کرد که تقریباً 45 درصد از کل واریانس آمادگی به اعتیاد بر اساس خودکارآمدی و حمایت اجتماعی ادراک شده قابل پیش‏بینی است. نتیجه‌گیری: لذا با توجه به این نتایج پیشنهاد می‌شود حمایت اجتماعی بیشتری از سربازان خدمت وظیفه به عمل آید و در جهت افزایش خودکارآمدی آن‌ها برنامه‌هایی مدنظر گرفته شود. بنابراین اهمیت این متغیرها در پیش‌بینی از آمادگی در جهت ابتلاء به اعتیاد، همچنین پیشگیری از آن، قابل‌توجه است.